Ο γιος απορρίπτει τον πατέρα του επειδή δεν ήθελε να πληρώσει ενοίκιο για να μείνει στο σπίτι του
Ήταν χρόνια από τότε που είχα ακούσει νέα από τον πατέρα μου. Και ξαφνικά, εμφανίστηκε μπροστά στην πόρτα μου, ζητώντας να μείνει μαζί μου και τη γυναίκα μου. Η απάντησή μου ήταν άμεση: “Όχι, ή πληρώνεις ενοίκιο ή φεύγεις!” Όμως, η ιστορία αυτή πήρε μια απροσδόκητη τροπή αργότερα.
Μετά τον θάνατο της μητέρας μου, όταν ήμουν ακόμα έφηβος, ο πατέρας μου προσπαθούσε να προσαρμοστεί στην ιδέα ότι έπρεπε να αναλάβει και τους δύο γονείς, και τα πράγματα για λίγο πήγαιναν καλά. Ωστόσο, όταν έκλεισα τα 18, μου ανακοίνωσε ότι έπρεπε να βρω δουλειά και να αρχίσω να πληρώνω ενοίκιο για να μείνω στο σπίτι.
Τα λόγια του με σοκάρισαν. Δεν μπορούσα να δεχτώ την ιδέα να πληρώνω ενοίκιο στον πατέρα μου. “Προτιμώ να μείνω σε φοιτητική εστία, παρά να σας δίνω χρήματα”, του είπα, αλλά τότε ήρθε ακόμα ένα σοκ. Ο πατέρας μου μου είπε ότι δεν είχε τα χρήματα για τα δίδακτρά μου, οπότε αν ήθελα να πάω στο πανεπιστήμιο, έπρεπε είτε να βρω δουλειά είτε να πάρω δάνειο. Καμία από αυτές τις επιλογές δεν μου φαινόταν κατάλληλη, γι’ αυτό αποφάσισα να φύγω από το σπίτι και να μην κοιτάξω πίσω.
Πολλά χρόνια αργότερα, ο πατέρας μου εμφανίστηκε ξανά.
“Τι κάνεις εδώ;” τον ρώτησα.
“Γιε μου, χρειάζομαι βοήθεια. Δεν έχω που να μείνω”, είπε με αναστεναγμό.
“Φυσικά μπορείς να μείνεις, αλλά μόνο αν πληρώνεις ενοίκιο”, του απάντησα. Αυτά τα λόγια έμοιαζαν να έχουν συγκεντρωθεί στο στόμα μου για πολύ καιρό, περιμένοντας τη στιγμή να τα πω.
“Αλλά δεν έχω χρήματα”, είπε εκείνος.
“Τότε δεν είσαι ευπρόσδεκτος εδώ”, είπα, κλείνοντας την πόρτα. Η γυναίκα μου, που ήταν δίπλα μου, δεν μπορούσε να καταλάβει την αντίδρασή μου.
“Τι συμβαίνει;” με ρώτησε, και τότε αποφάσισα να της εξηγήσω τα πάντα. Επέμεινε όμως ότι η ιστορία είχε περισσότερα να πει. Μου είπε ότι εκείνη είχε επικοινωνήσει με τον πατέρα μου, προσπαθώντας να τον βοηθήσει να επανορθώσει τη σχέση μας. “Του έδωσα τη διεύθυνση”, ομολόγησε. “Παρακαλώ προσπαθήστε να βρείτε έναν τρόπο να το διορθώσετε.”
Θύμωσα μαζί της και βγήκα από το σπίτι, ελπίζοντας να ξεκαθαρίσω το μυαλό μου. Καθώς περπατούσα στο πάρκο, είδα τον πατέρα μου να κοιμάται σε ένα παγκάκι και η καρδιά μου έσπασε.
“Μπαμπά”, είπα, προσπαθώντας να τον ξυπνήσω. Όταν με είδε, τα μάτια του άναψαν και μιλήσαμε για λίγο. Μου εξήγησε ότι μου ζήτησε να πληρώνω ενοίκιο επειδή ήθελε να γίνω παραγωγικός μετά τον θάνατο της μητέρας μου. Τότε, μόνο θρηνούσα την απώλεια και καθόμουν στον καναπέ.
Ποτέ δεν ήθελε να με διώξει. Ήθελε απλώς να με βοηθήσει να ξεκινήσω ξανά τη ζωή μου, κάτι που, όταν ήμουν έφηβος, δεν μπορούσα να καταλάβω.
Τον προσκάλεσα να έρθει στο σπίτι μου και του είπα ότι μπορεί να μείνει όσο θέλει. Στο τέλος της ημέρας, η οικογένεια είναι όλα όσα έχει να κάνει με την αποδοχή, τη συγχώρεση και την αλληλοστήριξη.
Μοιραστείτε αυτή την ιστορία με τους φίλους και την οικογένειά σας στο Facebook.
