Συνεχίζεται για 5η μέρα η απολογία στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας για την υπόθεση ανθρωποκτονίας των 3 παιδιών στην Πάτρα
«Ανάθεμα την ώρα που παντρεύτηκα τον Δασκαλάκη. Εγώ θέλω να μάθω από τι έφυγαν τα παιδιά μου, γι’ αυτό λιώνω στη φυλακή», είπε σήμερα συνεχίζοντας για 5η ημέρα την απολογία της στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας η Ρούλα Πισπιρίγκου.
Η κατηγορούμενη μητέρα από την Πάτρα κλήθηκε από την πρόεδρο να περιγράψει λεπτό προς λεπτό της τελευταίες στιγμές της Ίριδας και με λυγμούς ανέφερε: «Ήμουν στην κουζίνα και είχε αρχίσει να φτιάχνω φρουτόκρεμα. Μπήκε στο δωμάτιο η αδελφή μου η Δήμητρα και είπε “το παιδί”. Την κράταγε και την είδα με τα χέρια τέντωμα, μου έπεσαν τα πράγματα απ’ τα χέρια μου» ανέφερε η κατηγορουμένη μεταφέροντας στο δικαστήριο τη δική της εκδοχή για τις τελευταίες στιγμές της μικρότερης κόρης της. «Η Δήμητρα είχε πάρει το παιδί και της έκανε ΚΑΡΠΑ» είπε.
Πρόεδρος: Πόση ώρα της έκανε ΚΑΡΠΑ θυμάστε;
Πισπιρίγκου: Όχι. Της έκανε όπως στα μωρά έβαλε τα δύο δάχτυλα στο στήθος της, κάτι μου φώναξε δε θυμάμαι…
Πρόεδρος: Τι έγινε μετά;
Πισπιρίγκου: Της είπα «θα κάνω εγώ πάρε εσύ τηλέφωνο για ασθενοφόρο». Έκανα ΚΑΡΠΑ μέχρι να έρθει το ΕΚΑΒ.
Πρόεδρος: Πως ήταν το μωρό, θερμοκρασία χρώμα;
Πισπιρίγκου: Πολύ άσπρο το πρόσωπο, ήταν λίγο πιο σκούρα τα χείλη της.
Πρόεδρος: Τι έγινε μετά; Ήρθε το ΕΚΑΒ; Τι θυμάστε;
Πισπιρίγκου: Έμεινε η Δήμητρα πίσω και εγώ με το Δασκαλάκη ακολουθούμε το ΕΚΑΒ…
Η Ρούλα Πισπιρίγκου κατέθεσε πως, μετά τη βεβαίωση του θανάτου του κοριτσιού στο νοσοκομείο, ο Μάνος Δασκαλάκης δεν την άφησε να τη δει, λέγοντας της πως «οι ζωντανοί με τους ζωντανούς και οι νεκροί με τους νεκρούς».
Πρόεδρος: Σας επηρέασε τόσο πολύ που δεν πήγατε να χαιρετήσετε το παιδί σας;
Η Ρούλα Πισπιρίγκου έκλαψε στο συγκεκριμένο σημείο.
Πρόεδρος: Για την Ίριδα υπάρχει κάτι σήμερα που να θεωρείτε ότι έχετε ευθύνη; Ξέρετε να κάνετε ΚΑΡΠΑ και μπαίνει στη κουζίνα η αδελφή σας σε κατάσταση πανικού αλλά κατεβάζει το μωρό και ξεκινάει και του κάνει ΚΑΡΠΑ. Το γεγονός ότι δεν τρέχετε να πάρετε τηλέφωνο το 166 εκείνη τη στιγμή χάθηκε χρόνος και μάλιστα σε ένα δεύτερο θάνατο. Για αυτούς τους χρόνους λέτε ότι δεν έχετε ευθύνη.
Πισπιρίγκου: Όχι. Λειτουργούσα μηχανικά, ήμουν χαμένη.
Πρόεδρος: Αφήνετε το χρόνο να κυλάει… Έχετε ευθύνη;
Πισπιρίγκου: Μόλις με κινητοποίησε η Δήμητρα της είπα να πάρει τηλέφωνα ..όχι δεν έχω ευθύνη.
Πρόεδρος: Πείτε μας βήμα βήμα τι κάνατε όταν επιστρέψατε στο σπίτι
Πισπιρίγκου: Μόλις με κινητοποίησε η Δήμητρα της είπα να πάρει τηλέφωνα ..όχι δεν έχω ευθύνη.
Πρόεδρος: Πείτε μας βήμα βήμα τι κάνατε όταν επιστρέψατε στο σπίτι